Początków Liturgicznej Służby Ołtarza, ministrantów, można doszukiwać się już w czasach Chrystusa. Kiedy to Jezus zlecił przygotowanie uczty paschalnej św. Piotrowi i św. Janowi, którzy prawdopodobnie także podczas ostatniej wieczerzy wykonywali posługę. Także inne fragmenty z Pisma św. a dokladnie Ewangalia wg św. Jana jest potwierdzeniem o początkach Służby Liturgicznej w pierwszym wieku. W tej ewangelii czytamy: "Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (...) Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym" (J 6, 8-9, 11).
Tak, więc ów "praministrant" usłużył samemu Zbawicielowi i w ten sposób uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb, który możemy uważać za zapowiedź Eucharystii. Od początku chrześcijaństwa Biskup sprawował Najświętszą Ofiarę wraz z asystą liturgiczną. Na początku byli to diakoni. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa ukształtował się osobny urząd lektora. Był on sprawowany przez chłopców, ponieważ Kościół szybko się rozrastał i brakowało diakonów, którzy by usługiwali. W oficjalnych dokumentach Kościoła wzmianka o ministrantach pojawiła się dopiero w encyklice papieża Piusa XII Mediator Dei, wydanej 20 listopada 1947 roku. Zapewne starsi pamiętają jeszcze Msze św. odprawiane w języku łacińskim, gdzie prezbiter był odwrócony tyłem do ludzi. Wówczas służyło tylko dwóch ministrantów.
Dopiero Sobór Watykański II (1962-1965) zajął się reformą liturgii i powrócił do starej tradycji Kościoła. Podkreślił rolę ludzi świeckich w sprawowaniu kultu Bożego i powierza na nowo funkcję lektora także osobom świeckim nie posiadających święceń. Liczny udział ministrantów i lektorów w liturgii wymaga jednak odpowiedniej troski o należyte przygotowanie ich do wykonywanych funkcji. W soborowej Konstytucji o Liturgii możemy przeczytać: "Duszpasterze niech zabiegają gorliwie i cierpliwie o liturgiczne wychowanie oraz czynny udział wiernych, tak wewnętrzny jak i zewnętrzny stosownie do ich wieku, stanu i rozwoju życia i stopnia kultury religijnej, spełniając w ten sposób jeden z głównych obowiązków wiernego szafarza Bożych tajemnic" (KL 19). Dzieło tej odnowy wiąże się z działalnością Krajowego Duszpasterstwa Służby Liturgicznej i osobą ks. Franciszka Blachnickiego.